1. ქონა (აქვს), ყოლა, ფლობა; to own lands მიწების ფლობა; to own a house ʘ სახლის პატრონია;
2. თავისად ცნობა (ცნობს); to own a child ʘ ბავშვი თავისად ცნო / შვილად აღიარა;
3. 1) აღიარება (აღიარებს); დაშვება; to own the force of an argument ʘ მან აღიარა არგუმენტის ძალა;
2) გამოტყდომა (გამოტყდება), აღიარება; to own one's faults საკუთარი შეცდომების აღიარება; to own that one is wrong ʘ მან აღიარა, რომ შეცდა / შეცდომა დაუშვა; to own to smth. რაიმეში გამოტყდომა, რისამე აღიარება; to own to being wrong აღიარა, რომ ცდებოდა;
▭ to own up საუბ. 1) გულწრფელად აღიარება (აღიარებს); you had better own up უმჯობესია ყველაფერი აღიაროთ;
2) უსიტყვოდ დათანხმება (˂და˃ეთანხმება).
მეზობელი სიტყვები
