1. წაშლა (˂წა˃შლის), გაქრობა (წარწერისა, გამოსახულებისა და ა.შ.); განადგურება, მოსპობა; to obliterate one's signature საკუთარი ხელმოწერის წაშლა; to obliterate one's footprints / tracks / თავისი ნაკვალევის წაშლა / მოსპობა; time has obliterated many monuments of former greatness დრომ ძველი დიდების არაერთი ძეგლი გააქრო უკვალოდ; the village was obliterated in the bombing raid დაბომბვისას სოფელი მთლიანად განადგურდა; the view was obliterated by the fog ხედი ნისლში იყო გახვეული / ნისლით იყო დაფარული;
2. მეხსიერებიდან წაშლა (˂წა˃შლის) / წარხოცვა, დავიწყებისათვის მიცემა; all feelings of hatred had long been obliterated სიძულვილის გრძნობამ დიდი ხანია გაიარა; სიძულვილის გრძნობა რა ხანია, უკვალოდ გაქრა.
მეზობელი სიტყვები
