1. მორჩილება, დამჯერობა; დამორჩილება, დაქვემდებარება; passive obedience ბრმა მორჩილება; to show obedience მორჩილების გამოჩენა, დაჯერება; to demand obedience მორჩილების მოთხოვნა;
2. ეკლ. 1) მორჩილება; though He was a Son, yet He learned obedience by the things which He suffered ბიბლ. თუმცაღა ძეა, მაგრამ ვნებით ისწავლა მორჩილება;
2) მონასტრის სენაკები, კელიები და ა.შ. (მორჩილების შესასრულებლად);
3. ეკლ. 1) ეკლესია; ეკლესიის უფლებამოსილების სფერო; Roman [Byzantine] obedience რომაულ-კათოლიკური [ბიზანტიური] ეკლესია;
2) სამწყსო;
◇ in obedience to რისამე თანახმად / შესაბამისად; to make (one's) obedience არქ., დიალ. თავის დაკვრა; რევერანსის გაკეთება (მისალმების ან პატივისცემის ნიშნად).
მეზობელი სიტყვები
