1) გაძარცვა (
˂გა
˃ძარცვავს); გაქურდვა; to loot a building [a conquered city] შენობის [დაპყრობილი ქალაქის] გაძარცვა / დარბევა;
2) ქონების ძარცვით მოპოვება (მოიპოვებს), ნადავლის / ალაფის ხელში ჩაგდება; რისამე მოპარვა; the enemy soldiers looted the treasures of the art museums მოწინააღმდეგის ჯარისკაცებმა ხელოვნების მუზეუმების ძვირფასეულობანი დაიტაცეს;
3) ʘ ძარცვავს, ძარცვა-გლეჯას ეწევა; ქურდობს.