1. ენა; the English language ინგლისური ენა; finger language ჟესტების ენა, ყრუ-მუნჯთა ენა; living [dead] language ცოცხალი [მკვდარი] ენა; first [second] language პირველი / მშობლიური [მეორე / არამშობლიური] ენა;
2. 1) მეტყველება, ენა; spoken language სასაუბრო ენა; ზეპირი მეტყველება; written language წერა, აზრის წერილობითი გადმოცემა; სამწერლო ენა; articulate language მკაფიო / დანაწევრებული მეტყველება; literary language სალიტერატურო ენა; artificial [informational, logical] language ხელოვნური [საინფორმაციო, ლოგიკური] ენა; fine language დახვეწილი ენა; strong language ძლიერი / მკვახე / უხეში გამოთქმები; bad language იხ. bad¹ I 2 2); foul language უწმაწური ლაპარაკი, ბილწსიტყვაობა;
2) ენა, ენის, მეტყველების სტილი; language of poetry [of science] პოეზიის [მეცნიერების] ენა; language of law იურისპრუდენციის ენა; official language ოფიციალური ენა; working language დიპლ. სამუშაო ენა; diplomatic language დიპლომატიური ენა;
3) მწერლის ენა; the language of Shakespeare შექსპირის ენა;
3. დიპლ. ფორმულირება;
მეზობელი სიტყვები
