1. განათება (˂გა˃ანათებს), რაიმესათვის შუქის / სხივების მოფენა; გასხივოსნება, გაბრწყინება (აგრ. გადატ.); lightning irradiated heaven ელვამ ცა გაანათა; joy irradiated her face მას სიხარულმა სახე გაუბრწყინა;
2. განმარტება (განმარტავს), ნათელყოფა, რაიმესთვის შუქის მოფენა; სულის გონების განათლება;
3. გამოსხივება (˂გამო˃ასხივებს); to irradiate goodness [happiness] ხატოვნ. ʘ სიკეთეს [ბედნიერებას] ასხივებს / აფრქვევს;