1. დროებით შეწყვეტა (˂შე˃წყვეტს), შეჩერება (რისამე მსვლელობისა); სიტყვის გაწყვეტინება; he interrupted his journey მან თავისი მოგზაურობა შეწყვიტა; to interrupt a lecture with a question ლექტორისათვის შეკითხვით ლექციის შეწყვეტინება; don't interrupt! სიტყვას ნუ მაწყვეტინებთ! learn not to interrupt! გადაეჩვიე სიტყვის გაწყვეტინებას!
2. დარღვევა (˂და˃არღვევს) რისამე ერთგვაროვნობისა, ჰარმონიისა და ა.შ.; ხელის შეშლა, დაბრკოლება; გზის გადაღობვა, ჩამოფარება, გადაფარება; to interrupt smb.'s sleep ვინმესთვის მშვიდი ძილის შეწყვეტინება; the building interrupts the view from our window შენობა ჩვენი ფანჯრიდან ხედს გვიფარავს / გვიფუჭებს; don't interrupt me when I am busy ხელს ნუ მიშლით, როდესაც დაკავებული ვარ;
3. ჩარევა (˂ჩა˃ერევა) საუბარში და ა.შ.; he interrupted the conversation [talk] იგი საუბარში [ლაპარაკში] ჩაერია;