მეზობელი სიტყვები

	inheritor inheritress inhesion inhibit inhibited inhibition inhibitor inhibitory inhive inhospitable inhospitality

უკანასკნელი დამატებები

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

სხვა ლექსიკონები

	inhibition noun [͵ɪn(h)ɪʹbɪʃ(ə)n]

	1. აკრძალვა; 2. ეკლ. 1) ზემდგომი საეკლესიო სასამართლოს განკარგულება ქვემდგომი სასამართლოსადმი საქმის წარმოების შეჩერების შესახებ; 2) ეპისკოპოსის ან საეკლესიო სასამართლოს მოსამართლის მიერ სამღვდელო პირისათვის მღვდელმსახურების აღსრულების აკრძალვა; 3. 1) რაიმესათვის ხელის შეშლა, რისამე დაბრკოლება / შეფერხება; 2) რისამე შეკავება; გაჩერება, დათრგუნვა; 3) ფიზიოლ. შეკავება, დათრგუნვა, ინჰიბირება; inhibition of reflexes რეფლექსების შეკავება; [ იხილეთ ყველა მნიშვნელობა ] 4. ქიმ. ინჰიბირება, დაყოვნება, შენელება. [ მოკლე ვერსია ]

inhibited

inhibitor