1. 1) უუნარო, რისამე უნარს მოკლებული; thoroughly incapable სრულიად უუნარო; incapable helper უხეირო დამხმარე; incapable of understanding [of doing] რისამე მიხვედრის [გაკეთების] უნარს მოკლებული; incapable to lie / of a lie, of telling a lie / ტყუილის თქმა რომ არ შეუძლია; he is incapable of thought მას ფიქრის უნარი არ შესწევს; incapable of improvement [of exact measurement] გაუმჯობესება [ზუსტად გაზომვა] რომ არ შეიძლება; the ship is incapable of repair გემის რემონტი / შეკეთება შეუძლებელია;
2) არასრულფასოვანი (განსაკ. გონებრივად ან ფიზიკურად); რისამე (ბუნებრივ) უნარს მოკლებული;
2. იურ. უფლებაუუნარო;
3. არსებ. მნიშვნ. 1) უუნარო / რისამე უნარს მოკლებული ადამიანი;
2) გონებრივად ან ფიზიკურად არასრულფასოვანი ადამიანი;
◇ drunk and incapable ოფიც. უგონოდ მთვრალი.
მეზობელი სიტყვები
