1. 1) დაუნაწევრებელი; გაურკვეველი, არამკაფიო, ძნელად გასარჩევი; inarticulate cries [groan, mutter] გაურკვეველი / ძნელად გასარჩევი ყვირილი [კვნესა, ბუტბუტი];
2) საკუთარი აზრების, გრძნობების და ა.შ. გარკვევით / მკაფიოდ / ნათლად გამოხატვის უნარს მოკლებული;
2. ლაპარაკი რომ არ შეუძლია (განსაკ. მღელვარებისაგან და ა.შ.); მუნჯი, დამუნჯებული; უტყვი, უსიტყვო; inarticulate animal უტყვი / უენო ცხოველი; in inarticulate despair უსიტყვო სასოწარკვეთილებაში; he is inarticulate with the palsy დამბლისაგან ენა აქვს წართმეული; he is inarticulate with rage მრისხანებისაგან ვეღარ ლაპარაკობს;
3. ანატ., ზოოლ. სახსრები რომ არ აქვს; შეუსახსრებელი; დაუნაწევრებელი.
მეზობელი სიტყვები
