1. 1) გულისხმობა (გულისხმობს); ʘ რაიმე თან ახლავს, რაიმეს იწვევს, რისამე პირობაა; war implies fighting ომი ბრძოლას გულისხმობს, ბრძოლა ომის უცილობელი ატრიბუტია; silence often implies consent ≅ დუმილი თანხმობის ნიშანია; drama implies conflict დრამა შეუძლებელია კონფლიქტის გარეშე;
2) ʘ რაიმეს ნიშნავს; გულისხმობა, არაპირდაპირ გამოხატვა, რაიმეზე მინიშნება; what do his words imply? რას ნიშნავს მისი სიტყვები? / რა აქვს მას მხედველობაში? what do you mean to imply? რას გულისხმობთ? / რაზე გსურთ მიანიშნოთ?
2. მოძვ. 1) ჩახლართვა (˂ჩა˃ხლართავს), გადახლართვა; რაიმეში გახვევა, შეხვევა;
2) რაიმეში ჩაბმა (˂ჩა˃აბამს), ჩათრევა, გარევა.