(to)
1. 1) შეუღწევი, რისამე გაუმტარი; გაუხვრეტელი; fabric impervious to moisture ქსოვილი, რომელიც ტენს არ ატარებს; impervious to a javelin ხელშუბით გაუხვრეტელი, ხელშუბი რომ ვერ ხვრეტს; impervious to light სინათლეს რომ არ ატარებს, შუქშეუღწევი; impervious to water წყალშეუღწევი; impervious stratum გეოლ. წყალ- ან აირშეუღწევი შრე / ფენა;
2) გაუვალი, გავლა ან გადალახვა რომ არ შეიძლება; impervious desert გაუვალი უდაბნო;
2. ზემოქმედებას / ზეგავლენას რომ არ ემორჩილება (ამა თუ იმ გრძნობისა, შთაბეჭდილებისა და ა.შ.); to be impervious to argument ʘ არგუმენტებს ვერ აღიქვამს;
3. უაღრესად გამძლე / მტკიცე; impervious to wear and tear ცვეთამედეგი.
მეზობელი სიტყვები
