1. 1) რომ ღმუის / ყმუის; howling dog ძაღლი, რომელიც ყმუის; howling wind ქარი, ღმუილით / ზუზუნით რომ უბერავს;
2) ხმამაღლა რომ ყვირის / კივის; რომ ღრიალებს; howling baby მტირალა ბავშვი;
2. ემოც.-გამაძლ. საუბ. მეტისმეტი, უაღრესი; დიდი, უზარმაზარი; საშინელი; howling success კოლოსალური / არნახული წარმატება; howling blunder საშინელი / აშკარა შეცდომა;
◇ howling wilderness ა) ბიბლ. უდაბნო, ხრიოკი ტრამალი; ბ) უდაბური, უკაცრიელი ადგილი, მხარე და ა.შ.