1. 1) ხვნა (ხნავს), კვალის გავლება;
2) ნაკვალევის დატოვება (˂და˃ტოვებს);
2. დაღარვა (˂და˃ღარავს), დანაოჭება (ითქმის სახის შესახებ); a brow furrowed with sorrow მწუხარებით დაღარული შუბლი;
3. პოეტ. სერვა (სერავს) ზღვისა და მისთ.;
4. დენა (დის, სდის); tears began to furrow down her cheeks ცრემლები ღაპაღუპით წამოუვიდა ლოყებზე;
◇ to furrow (up, out) one's way გზის გაკვალვა, გაკაფვა (ითქმის მდინარის და ა.შ. შესახებ) აგრ. გადატ.