(
forgave;
forgiven)
1. პატიება (აპატიებს), მიტევება, შენდობა; to forgive smb. ვისიმე პატიება; to forgive smth. რისამე პატიება; to forgive smb. smth. ვინმესთვის რისამე პატიება; to forgive smb. for smth. ვისიმე რისამე გამო პატიება, ვინმესთვის რისამე მიტევება; to forgive an offence წყენის პატიება; and forgive us our debts ბიბლ. და მოგვიტევე ჩვენ ვალები ჩვენი; he is not a man who easily forgives ისეთი კაცი არ არის, წყენა რომ ადვილად აპატიოს;
2. პატიება (აპატიებს), ნებაყოფლობით უარის თქმა (ვალზე და მისთ.); to forgive a debt ვალის პატიება;
◇ forgive and forget ≅ პატიება წყენის დავიწყებას ნიშნავს.
მეზობელი სიტყვები
