1. 1) ქონების, ამა თუ იმ უფლების და ა.შ. დაკარგვა (˂და˃კარგავს) ჩადენილი დანაშაულის, მოვალეობის შეუსრულებლობის, კონტრაქტის დარღვევის და ა.შ. გამო; to forfeit one's property ქონების დაკარგვა (კონფისკაციის შედეგად); to forfeit liberty თავისუფლების დაკარგვა; he forfeited his driving licence მართვის უფლება ჩამოართვეს;
2) (რაიმესათვის) ამა თუ იმ საზღაურის გაღება (˂გა˃იღებს); to forfeit one's life ʘ რაიმე სიცოცხლის ფასად დაუჯდა;
3) ჯარიმის გადახდა (˂გადა˃იხდის);
4) ჩამორთმევა (˂ჩამო˃ართმევს), კონფისკება;
2. რისამე დაკარგვა (˂და˃კარგავს); to forfeit smb.'s confidence ვისიმე ნდობის დაკარგვა; to forfeit one's honour საკუთარი სახელის / ღირსების შებღალვა.
მეზობელი სიტყვები
