1. სწრაფი, მკვეთრი მოძრაობის გაკეთება (˂გა˃აკეთებს); სწრაფად გადახტომა, უეცრად შეხტომა; გავარდნა, გაქანება; the horse flounced about in the mire ცხენი ტალახში ფართხალებდა და ამოსვლას ცდილობდა; she flounced out of the room in a rage იგი განრისხებული გავარდა ოთახიდან;
2. მოძვ. 1) მკვეთრი მოძრაობით უკმაყოფილების / გაღიზიანების გამოხატვა (გამოხატავს);
2) სროლა (ისვრის), გადაგდება; მიჯახუნება, ხმაურით მიხურვა / დახურვა.