1. 1) გაჩენა (˂გა˃აჩენს), შობა; he fathered three strapping sons სამი ჯან-ღონით სავსე ვაჟი გააჩინა, სამი ჯან-ღონით სავსე ვაჟიშვილის მამა გახდა;
2) წარმოქმნა (წარმოქმნის), წარმოშობა; cowardice fathers cowardice სიმხდალე სიმხდალეს წარმოშობს, ერთი ლაჩრული საქციელი მეორის გამომწვევი ხდება ხოლმე;
2. 1) მამად, შემქმნელად, ავტორად თავის გამოცხადება (˂გამო˃აცხადებს) / თავის აღიარება;
2) ʘ მამაა, შემქმნელია, ავტორია, მამად / შემქმნელად / ავტორად ითვლება;
3. (on, upon) მამობის დადგენა (˂და˃ადგენს), ბავშვის მამად ცნობა / მიჩნევა; investigation fathered the child upon the lover გამოძიებამ დაადგინა, რომ ბავშვის მამა ქალის საყვარელი იყო; გამოძიებამ ბავშვის მამად ქალის საყვარელი ცნო;
4. მამასავით ზრუნვა (ზრუნავს),
მამობრივი ზრუნვის გამოვლენა (
ვისიმე ან რისამე მიმართ); he would father small boys first come to school
იგი მამასავით ზრუნავდა ხოლმე სკოლაში პირველად მოსულ ბიჭუნებზე;
5. 1) მიწერა (˂მი˃აწერს) აზრისა, გამონათქვამისა და ა.შ.;
2) დაბრალება (˂და˃აბრალებს) დანაშაულისა და ა.შ.;
3) თავს მოხვევა (˂მო˃ახვევს), დაძალება (შეზღუდვებისა, უცხო ადათ-წესებისა და ა.შ.);
◇ to father smth. on / upon / smth. (else) ამა თუ იმ მოვლენის / ფაქტის მიზეზად / წყაროდ რისამე მიჩნევა; they fathered his riots on his youth მის თავაშვებულობას ახალგაზრდობით ხსნიდნენ.
მეზობელი სიტყვები
