1. 1) მოხიბვლა (˂მო˃ხიბლავს), აღფრთოვანება; the idea of going on a sea-voyage fascinated him აზრმა ზღვით მოგზაურობის შესახებ იგი აღტაცებაში მოიყვანა;
2) ვინმეში მძაფრი ინტერესის აღძვრა (აღძრავს), ვისიმე დაინტერესება / გატაცება; space exploration fascinates mankind კაცობრიობა კოსმოსის კვლევითაა გატაცებული; the very style of the book fascinates the reader მკითხველს თავად ამ წიგნის სტილიც კი იტაცებს;
2. 1) მზერით მონუსხვა (˂მო˃ნუსხავს); დაჰიპნოზება, ჰიპნოტიზირება (უპირატ. ითქმის გველის შესახებ); the serpent is said to fascinate its prey before striking ამბობენ, გველი თავის მსხვერპლს სანამ უკბენდეს, მონუსხავს ხოლმეო;
2) წინააღმდეგობის გაწევის ან გაქცევის უნარის წართმევა (˂წა˃ართმევს); the bright light fascinates the animal, making him a target for the huntsman's bullet ძლიერი შუქისაგან გაოგნებული ცხოველი მონადირის ტყვიისათვის იოლი სამიზნე ხდება;
3. მოძვ. მოჯადოება (˂მო˃აჯადოებს).
მეზობელი სიტყვები
