1. 1) შემსუბუქება (˂შე˃ამსუბუქებს) დანაშაულის სიმძიმისა და ა.შ.;
2) ʘ ცდილობს გაამართლოს / გამართლება მოუძებნოს; nothing can extenuate his wrong-doing მის ცუდ საქციელს არავითარი გამართლება არა აქვს; do not extenuate yourself თავს ნუ იმართლებ(თ);
2. არქ. 1) რისამე მნიშვნელობის დამცრობა (˂და˃ამცრობს) / შემცირება;
2) წონის დაკარგვინება (˂და˃აკარგვინებს), დაუძლურება; peasants were extenuated by hunger გლეხები შიმშილისაგან გაძვალტყავებულნი / დაოსებულნი იყვნენ;
3) რაოდენობის შემცირება (˂შე˃ამცირებს); ზომით და ა.შ. დაპატარავება.
მეზობელი სიტყვები
