1. გაღიზიანება (˂გა˃აღიზიანებს); გაბრაზება;
2. გაბოროტება (˂გა˃აბოროტებს), აღშფოთებით / გულისწყრომით აღვსება (ვისიმე ან რისამე მიმართ); he exasperated them against the king of France მან ისინი საფრანგეთის მეფის წინააღმდეგ აამხედრა;
3. 1) ტკივილის და ა.შ. გაძლიერება (˂გა˃აძლიერებს); ავადმყოფობის და ა.შ. გამწვავება; ჭრილობის / იარის გაღიზიანება / გამიზეზება;
2) მადის გაზრდა (˂გა˃ზრდის);
3) გადატ. ძველი იარების და ა.შ. განახლება (განაახლებს, განუახლებს); რისამე კიდევ უფრო მეტად გამწვავება; to exasperated enmity შუღლის კიდევ უფრო მეტად გაღვივება / გამწვავება;
4. მოძვ. 1) გაღიზიანება (
˂გა
˃ღიზიანდება), ბრაზით აღვსება;
2) გაძლიერება (˂გა˃ძლიერდება), გამწვავება (ითქმის ტკივილის, ავადმყოფობის და ა.შ. შესახებ).
მეზობელი სიტყვები
