მეზობელი სიტყვები

	disrobe disroot disrupt I disrupt II disrupter disruption disruptive disrupture dissatisfaction dissatisfactory dissatisfied

უკანასკნელი დამატებები

	rancidroutine IIroutinelyroutingROUVrouxROVrove¹ Irove¹ IIrove²rover¹rover²rover ticketrovingrow¹

სხვა ლექსიკონები

	disruption noun [dɪsʹrʌpʃn]

	1. 1) ძირის გამოთხრა; ჩაშლა; 2) დაღუპვა, დაქცევა; disruption of an empire იმპერიის დაცემა; 2. 1) მოწყვეტა, ჩამოშორება; 2) განხეთქილება; 3) (the D.) ისტ. განხეთქილება შოტლანდიურ ეკლესიაში (1843 წ.); 3. ნანგრევები; [ იხილეთ ყველა მნიშვნელობა ] 4. მედ. 1) გაწყვეტა, გაგლეჯა; 2) ნაპრალი; 5. გეოლ. დაშლა, დეზინტეგრაცია (ქანებისა); 6. ელექტრ. გარღვევა (იზოლაციისა); 7. ფიზ. დაშლა. [ მოკლე ვერსია ]

disrupter

disruptive