მეზობელი სიტყვები

	disputatious disputative dispute I dispute II disputer disqualification disqualify disqualifying foul disquiet I disquiet II disquiet III

უკანასკნელი დამატებები

	rancidroutine IIroutinelyroutingROUVrouxROVrove¹ Irove¹ IIrove²rover¹rover²rover ticketrovingrow¹

სხვა ლექსიკონები

	disqualification noun [dɪs͵kwɒlɪfɪʹkeɪʃn]

	1. რისამე უფლების ჩამორთმევა; დისკვალიფიკაცია (აგრ. სპორტ.); 2. 1) უვარგისობა, გამოუსადეგრობა (რაიმესთვის); disqualification for service, disqualification to hold an office სამსახურისათვის უვარგისობა / გამოუსადეგრობა; 2) იურ. უფლებაუუნარობა; 3) ნაკლი, ზადი; დაბრკოლება.

disputer

disqualify