მეზობელი სიტყვები

	dismount I dismount II dismountable dismounted disobedience disobedient disobediently disobey disoblige disobliging disorder I

უკანასკნელი დამატებები

	anthroponoticanthroponosisgreater snipegreat snipeEuropean ComissionCouncil of the European UnionEuropean CouncilCouncil of Europesmooge I, IIrabbit holesmoodgersmoodge IIsmoodge Ipioneering IIsharon fruit

სხვა ლექსიკონები

	disobedient adjective [͵dɪsəʹbi:dɪənt]

	1. ურჩი; დაუმორჩილებელი; the child was disobedient to his mother ბავშვი დედას არ უგონებდა; 2. არქ. უდრეკი, ქედუხრელი.

disobedience

disobediently