მეზობელი სიტყვები

	disfrock disgavel disgorge disgown disgrace I disgrace II disgraceful disgracefully disgrade disgruntle disgruntled

უკანასკნელი დამატებები

	rancidroutine IIroutinelyroutingROUVrouxROVrove¹ Irove¹ IIrove²rover¹rover²rover ticketrovingrow¹

სხვა ლექსიკონები

	disgrace II verb [dɪsʹgreɪs]

	1. შერცხვენა (˂შე˃არცხვენს), თავის მოჭრა; to disgrace one's name / oneself / სახელის გატეხა, საკუთარი რეპუტაციის შელახვა; თავის შერცხვენა; habits which disgrace a man ადამიანისათვის არასაკადრისი / სამარცხვინო ჩვეულებები; 2. 1) ʘ არ / აღარ სწყალობს, პატივში არ / აღარ ჰყავს; 2) სამხ. ჩამოქვეითება (ჩამოაქვეითებს), წოდების ჩამორთმევა; to disgrace an officer ოფიცრის ჩამოქვეითება; 3. მოძვ. დამახინჯება (˂და˃ამახინჯებს), დაუშნოება.

disgrace I

disgraceful