(
აგრ. di-)
1. აწარმოებს 1) ზმნებს, რომლებიც ფუძით გამოხატული მოქმედების საპირისპირო მოქმედებას გადმოსცემენ: disaffirm უარყოფა; disjoin განცალკევება, გათიშვა; disown ʘ არ აღიარებს;
2) ზმნებს ზედსართავი სახელებისა და ზმნებისაგან, რომლებიც მიუთითებენ რაიმე თვისების დაკარგვას: disable უნარის დაკარგვინება; დაინვალიდება; disbark ქერქის შემოცლა; disinherit მემკვიდრეობის გარეშე დატოვება; მემკვიდრეობის ჩამორთმევა;
3) ზმნებს, რომლებიც წოდების, ტიტულის და ა.შ. ჩამორთმევას აღნიშნავენ: disbar ბარისტერის კოლეგიიდან გარიცხვა; disfrock სასულიერო წოდების ჩამორთმევა;
4) არსებით სახელებს, რომელთაც ფუძით გამოხატული მნიშვნელობის საპირისპირო მნიშვნელობა აქვთ ან რომლებიც მიუთითებენ რისამე უქონლობას: disaffection უკმაყოფილება; dishonour სახელგატეხილობა; disunion გაყოფა; გათიშვა, განცალკევება;
5) ზედსართავ სახელებს, რომლებიც ფუძით გამოხატული თვისების საპირისპირო თვისებას გამოხატავენ ან მიუთითებენ რაიმე თვისების უქონლობას: disagreeable უსიამოვნო; discontinuous წყვეტილი; disobedient ურჩი;
2. გამოიყოფა სიტყვებში, რომლებიც გამოხატავენ დაყოფას, გამოყოფას, ნაწილებად დაშლას, მიმოფანტვას, გაბნევას: dismiss დათხოვნა; dismemberment დანაწევრება, დაშლა; დაქუცმაცება;
3. სიტყვას უძლიერებს უარყოფითობის მნიშვნელობას: disannul მთლიანად გაუქმება / ანულირება; ძირფესვიანად მოსპობა.
მეზობელი სიტყვები
