1. ღირსება, საკუთარი ღირსების გრძნობა; it is beneath his dignity ეს მას არ ეკადრება; he considers the job beneath his dignity მიაჩნია, რომ ეს სამსახური მისი საკადრისი / შესაფერისი არაა; with dignity ღირსეულად, ამაყად; to maintain / to preserve / one's dignity ʘ თავი ღირსეულად უჭირავს, ღირსეულად იქცევა; to stand on / upon / one's dignity ʘ თავი ამაყად / ღირსეულად უჭირავს; საკუთარი თავისადმი პატივისცემას მოითხოვს;
2. სიდიადე, დიდებულება; dignity of bearing დარბაისლური შესახედაობა;
3. 1) მაღალი თანამდებობა;
2) ტიტული, წოდება, ხარისხი; to confer the dignity of a peerage პერის ტიტულის მინიჭება / ბოძება;
4. 1)
კრებ. დიდგვაროვანნი, დიდებულნი;
2) იშვ. დიდებული / წარჩინებული მოხელე.
მეზობელი სიტყვები
