1. ჩამორთმევა (ჩამოართმევს); წართმევა; to deprive smb. of his property ვისიმე საკუთრების გასხვისება; to deprive smb. of life ვინმესთვის სიცოცხლის მოსწრაფება, ვისიმე მოკვლა; to deprive smb. of his reason ვისიმე გაგიჟება / ჭკუაზე შეშლა; to deprive smb. of the pleasure ვინმესთვის სიამოვნების წართმევა / მოკლება;
2. არდაშვება (არ დაუშვებს), ხელის შეშლა, აკრძალვა;
3. ეკლ. 1) თანამდებობიდან გადაყენება (გადააყენებს), მოხსნა;
2) ბენეფიციუმის ჩამორთმევა (ჩამოართმევს).