1. თანამდებობიდან გადაყენება (გადააყენებს), მოხსნა; დამხობა, ჩამოგდება; to depose a king (from the throne) (ტახტიდან) მეფის ჩამოგდება; to depose a deputy დეპუტატის გაწვევა; deposed from one's self-possession ხატოვნ. მოთმინებიდან / წონასწორობიდან გამოყვანილი;
2. იურ. 1) სასამართლოში მოწმედ ყოფნა (მოწმედაა), ფიცით წერილობითი ჩვენების მიცემა; to depose that the house was locked ʘ ჩვენებას იძლევა, რომ სახლი დაკეტილი იყო; to depose against smb. ვინმეს წინააღმდეგ ჩვენების მიცემა;
2) იშვ. მოწმის ფიცით დაკითხვა (˂და˃ჰკითხავს);
3. ʘ ამტკიცებს, ამბობს (რომ); to depose the contrary საწინააღმდეგო / საპირისპირო მოსაზრების დაცვა;