1. 1) კოორდინაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), კოორდინირება; to coordinate one's movements in swimming ცურვისას ხელ-ფეხის მოძრაობის კოორდინირება;
2) შეთანხმება (˂შე˃ათანხმებს); to coordinate policies პოლიტიკური კურსის შეთანხმება; coordinated attack სამხ. შეთანხმებული შეტევა; schooling more closely coordinated with production წარმოებასთან უფრო მჭიდროდ დაკავშირებული სწავლება;
2. შეთანხმებულად მოქმედება (მოქმედებს).