1. გამოტყდომა (გამოუტყდება), აღიარება, გამხელა; to confess a fault [a debt] შეცდომის [ვალის] აღიარება; he confessed to a weakness for whisky იგი გამოტყდა, ვისკი მიყვარსო; I confess I was surprised to hear it საუბ. გამოგიტყდებით, ამ ამბავმა გამაოცა;
2. ეკლ. 1) აღსარების თქმა (ამბობს); ცოდვების მონანიება; the criminal confessed to the priest დამნაშავემ მღვდელს აღსარება უთხრა;
2) აღსარების თქმევინება (ათქმევინებს); the priest confessed the criminal მღვდელმა დამნაშავეს აღსარება ათქმევინა.