1. 1) ამაღლ. დასჯა (˂და˃სჯის) გამოსწორების მიზნით;
2) გამოსწორება (˂გამო˃ასწორებს); five years in prison had not chastened him ხუთი წლის ციხეში ჯდომამ ვერ გამოასწორა იგი; the death of his wife chastened him ცოლის სიკვდილმა იგი გამოასწორა / გონზე მოიყვანა;
2. დაოკება (˂და˃აოკებს), დაცხრობა, მოთოკვა; ვინმეში სირცხვილის გრძნობის აღძვრა, სინდისის ქენჯნის / სინანულის გამოწვევა; failure will chasten your pride მარცხი გაანელებს / დააოკებს შენს სიამაყეს; time has chastened him დრომ ის გააზომიერა;
3. გასწორება (ასწორებს), დახვეწა (სტილისა, მხატვრული ნაწარმოებისა და ა.შ.); გაწმენდა (ენისა).
მეზობელი სიტყვები
