1. 1) შენგრევა (˂შე˃ანგრევს); გა(მო)ნგრევა, გამოტეხა (ხვრელისა); გასასვლელის გაკეთება;
2) სამხ. გარღვევა (˂გა˃არღვევს) თავდაცვის ხაზისა და ა.შ.;
2. დარღვევა (˂და˃არღვევს) კანონისა, ხელშეკრულებისა და ა.შ.; he accused the Government of breaching international law მან მთავრობა დაადანაშაულა საერთაშორისო სამართლის ნორმების დარღვევაში;
3. ზღვ. წყლიდან ამოხტომა (ამოხტება) ითქმის ვეშაპის შესახებ.