(betided [-ɪd],
აგრ. არქ. betid)
ლიტ.
1. შემთხვევა (˂შე˃ემთხვევა); whate'er betide რაც არ უნდა მოხდეს; woe betide him who ... ამაღლ. უბედურება არ ასცდება მას, ვინც ...; ვაი მას, ვინც ...;
2. მოსწავება (მოასწავებს); such omens betide no good ასეთი ნიშნები კარგს არაფერს მოასწავებს.