1. 1) მათხოვარი;
2) ღატაკი, უქონელი;
2. (ხშ. ზედსართავ სახელებთან) საუბ., ხუმრ. ახალგაზრდა კაცი, ადამიანი; he's a good-hearted beggar კეთილი ბიჭია; nice little beggars პატარა ეშმაკუნები (ითქმის ბავშვების, ლეკვების და ა.შ. შესახებ); poor beggar საბრალო, საცოდავი; insolent beggar თავხედი, კადნიერი; unfortunate beggar უბედო / უიღბლო ადამიანი; lucky beggar იღბლიანი; get up, you lazy beggar! ადექი, შე ზარმაცო!
⌇ beggar woman / maid / მათხოვარი ქალი;
◇ a beggar on horseback ≅ მეტიჩარა, წინამასწარა; ≅ ვირი და კრიალოსანი; გააზნაურებული მდაბიო; he is a beggar for work ≅ საქმეში სწრაფია / ცეცხლივითაა; to know smb. as well as a beggar knows his bag / dish / ≅ რამეს ან ვინმეს ხუთი თითივით ცოდნა; beggars cannot / must not / be choosers ანდ. გაჭირვებულ კაცს რასაც მისცემ, იმას აიღებს (არ აირჩევსო); ≅ მშიერი პურსა აქებდა, უმსა და უმარილოსა.
მეზობელი სიტყვები
