1. 1) სიმაღლე; სიმაღლე ზღვის დონიდან; an altitude of 10, 000 ft ათი ათასი ფუტის სიმაღლე; considerable [breath-taking, dizzy, unattainable] altitude დიდი [სუნთქვაშემკვრელი, თავბრუდამსხმელი, მიუწვდომელი] სიმაღლე; to reach an altitude of ამა თუ იმ სიმაღლის მიღწევა; to gain altitude ავ. სიმაღლის აღება; to lose altitude ავ. სიმაღლის დაკარგვა; to be [to live] at an altitude of ... გარკვეულ სიმაღლეზე ყოფნა [ცხოვრება];
2) სპეც. სიმაღლის ნიშნული;
2. pl მაღლობი, შემაღლებული ადგილი, სიმაღლე; it is difficult to breathe in these altitudes ამ სიმაღლეზე სუნთქვა ჭირს;
3. მწვერვალი (ხელისუფლებისა და ა.შ.);
4. მათ. სიმაღლე (
გეომეტრიული ფიგურისა);
5. ასტრ. სიმაღლე (მნათობისა);
6. pl არქ. მაღალფარდოვნობა; პომპეზურობა;
7. რისამე უმაღლესი ხარისხი;
⌇ altitude sickness მედ. სიმაღლის ავადმყოფობა (პათოლოგიური მოვლენები, რომლებიც ადამიანს დიდ სიმაღლეზე უვითარდება); altitude chamber ბაროკამერა; altitude control ავ. მაღლივი მართვა, სიმაღლის კორექტორი; სიმაღლის საჭე; altitude gauge = altimeter; altitude separation ავ. ეშელონირება სიმაღლეზე;
◇ to grab for altitude ა) ავ. სიმაღლის აღების / მოწინააღმდეგეზე მაღლა აფრენის მცდელობა (საჰაერო ბრძოლისას); ბ) სლ. გამძვინვარება, გახელება, გაჯავრება, გაგულისება.