1. უფლებით / რწმუნებით აღჭურვა (აღჭურავს); he was accredited to the chairman იგი უფლებამოსილი იყო მოლაპარაკება ეწარმოებინა თავმჯდომარესთან;
2. აკრედიტივის / რწმუნების მიცემა (მისცემს), აკრედიტება (დიპლომატიური წარმომადგენლისა და ა.შ.); he was accredited at London იგი ლონდონში იყო აკრედიტებული;
3. (to, with) ვინმესთვის რისამე მიწერა (˂მი˃აწერს); he was accredited with this poem, this poem was accredited to him ამ ლექსს მას მიაწერდნენ;