(abode, abided [-d]; abode, abided
ან მოძვ. abidden)
1. (კითხვით და უარყოფით წინადადებებში) ატანა (აიტანს), თმენა, გაძლება; I cannot abide him ვერ ვიტან მას; I cannot abide smoking ვერ ვიტან, როცა ვინმე ეწევა; how can you abide such behaviour? როგორ ითმენ(თ) ასეთ საქციელს?
2. არქ., წიგნ. ლოდინი (ელოდება, ელის), მოლოდინი, ცდა; to abide oneʹs time ʘ მარჯვე შემთხვევას ელოდება; to abide oneʹs fate ʘ მორჩილად ელოდება თავის ხვედრს; to abide smb.ʹs coming ʘ ვისიმე მოსვლას ელოდება;
3. არქ. ცხოვრება (ცხოვრობს), ყოფნა, მყოფობა;
▭ to abide by რისამე შესრულება (˂შე˃ასრულებს), დაცვა; ʘ რისამე ერთგულია, მტკიცეა, ურყევია; to abide by oneʹs promises სიტყვის / დაპირების შესრულება; to abide by the terms [agreement, decision, rules] პირობების [შეთანხმების, გადაწყვეტილების, წესების] შესრულება / დაცვა; he abides by a peaceful policy მშვიდობისმოყვარე პოლიტიკის მომხრეა / ერთგულია.
მეზობელი სიტყვები
