1. ტევტონური, გერმანიკული; გერმანიკული მოდგმის ძველი ან თანამედროვე ხალხებისთვის დამახასიათებელი; Teutonic tribes [gods] ისტ. ტევტონური / გერმანიკული ტომები [ღმერთები]; Teutonic pop გერმანიკული ქვეყნების პოპ-მუსიკა;
2. კიცხვ. გერმანული, გერმანელებისთვის დამახასიათებელი; with typical Teutonic thoroughness ტიპური გერმანული სკრუპულოზურობით;
3. არქ. 1) გერმანიკული, ტევტონური, ინდოევროპულ ენათა ოჯახის გერმანიკულ ჯგუფთან დაკავშირებული; Teutonic languages, such as Flemish, German or Danish გერმანიკული / ტევტონური ენები, როგორც მაგალითად ფლამანდიური, გერმანული ან დანიური;
2) პროტოგერმანიკული, საერთო-გერმანიკული, ტევტონური; English, German, Swedish, Danish, Norwegian, and Icelandic all descend from the ancient Teutonic language ინგლისური, გერმანული, შვედური, დანიური, ნორვეგიული და ისლანდიური ყველანი ძველი პროტოგერმანიკული / საერთო-გერმანიკული / ტევტონური ენიდან წარმოდგებიან;
◇ Teutonic Knights, Teutonic Order ისტ. ტევტონთა ორდენი (გერმანული სასულიერო-რაინდული ორდენი).
მეზობელი სიტყვები
