(
pl Hs,
H'
s,
h'
s [ʹ
eɪ
tʃɪ
z])
1. ინგლისური ანბანის მე-8 ასო; to drop one's h's ბგერა h-ის გამოტოვება იქ, სადაც იგი უნდა გამოითქვას (ლონდონური სასაუბრო მეტყველების ერთ-ერთი თავისებურება);
2. (H) ზედს. მნიშვნ. (აგრ. როგორც რთული სიტყვის კომპონენტი) ასო H-ის ფორმისა, H‑ისებრი, H-ის მსგავსი; H-beam ტექ. ფართო პროფილის მქონე ორტესებრი კოჭი.