(
pl Bs,
B'
s,
b'
s [
bi:
z])
1. ინგლისური ანბანის მე-2 ასო;
2. (B) ამერ. ნიშანი "კარგი"; a B in history "კარგი" ისტორიაში;
3. (b) მათ. b (ცნობილი სიდიდის აღნიშვნა);
4. (
B)
მუს. სი;
5. ზედს. მნიშვნ. 1) ასო B-ს ფორმისა, B-სებრი, B-ს მსგავსი;
2) მეორე ხარისხისა, მეორეხარისხოვანი; B class, B grade მეორე კლასის / ხარისხისა;
3) რიგით მეორე;
◇ not to know B from a bull's foot ≅ არაფერი გაეგება, ინჩიბინჩი არ იცის; კამეჩის რქაში ზის; B flat ხუმრ. ბაღლინჯო; the three Bs დიდი სამეული (ბახი, ბეთჰოვენი, ბრამსი).