|
|
|
|
appoint
verb
1. დანიშვნა (˂და˃ნიშნავს); დამტკიცება (თანამდებობაზე);...
appointable
adjective
მოძვ. დანიშვნა რომ შეიძლება.
appointed
adjective
წინასწარ დანიშნული; დამტკიცებული; appointed time...
appointee
noun
1. წიგნ. პირი, რომელიც ინიშნება თანამდებობაზე;
2...
appointive
adjective
1. თანამდებობაზე დანიშვნის უფლებას რომ ანიჭებს;...
appointment
noun
1. 1) დანიშვნა (თანამდებობაზე); appointment of...
statutory appointee
noun
ამა თუ იმ თანამდებობაზე ოფიციალურად დანიშნული /...
well appointed, well-appointed
adjective
კეთილმოწყობილი; კარგად აღჭურვილი, ყოველივე აუცილებლის...
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|