უკანასკნელი დამატებები

	mindfulnessbristlenoseAbnakimakowild celerydraftsman's compassesdraughtsman's compassesCircinusCh'ingCh'incourt of justiceblack inkco-working spaceco-workinglocavore

სხვა ლექსიკონები

	მოიძებნა 58397 სიტყვა-სტატია				‹‹ ‹ ... 1256 1257 1258 1259 1260 ... › ››

	objectionable adjective ... 2. უკმაყოფილების / პროტესტის გამომწვევი... objective I noun ... see his objective არ მესმის, რა მიზანი აქვს / რას... objective II adjective ... objective point იერიშის / თავდასხმის ობიექტი (აგრ... objectively adverb ... smth. objectively რისამე ობიექტურად /... objective table noun სასაგნო მაგიდა (მიკროსკოპისა). objective zone noun სამხ. 1) ცეცხლდაშენის სექტორი; 2) სამიზნე ობიექტების რაიონი. objectivism noun 1. ფილოს. 1) ობიექტური რეალობის არსებობის აღიარება; 2)... objectivist noun 1. ვინც ობიექტური რეალობის არსებობას აღიარებს; 2... objectivize verb ობიექტივაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), ობიექტივირება. object language noun ... ტრანსლირდება საწყისი პროგრამა). object-lesson noun ... თვალსაჩინო ხელსაწყოების გამოყენებით; თვალსაჩინო... object-matter noun 1) საგანი, თემა (შესწავლისა, მსჯელობისა და ა.შ.); 2)... objector noun ... გამპროტესტებელი; ვისაც საწინააღმდეგო აზრი აქვს;... object-plate noun სასაგნო მინა (მიკროსკოპისა). objet d'art noun ... ɔbʒɛdar]) მცირე ზომის ხელოვნების ნიმუში /... objurgate verb ... გალანძღვა; საყვედურის თქმა; სასტიკად გაკრიტიკება. objurgatory adjective წიგნ. საყვედურისა, სასაყვედურო; საყვედურის /... oblate¹ noun 1) ობლატი, თეთრი სამღვდელოების კათოლიკე მღვდელი; 2)... oblate² adjective ... ან შეკუმშული (ითქმის სფეროიდის შესახებ) [შდრ... oblation noun ... ან საქველმოქმედო საქმიანობისათვის; 3. (Oblation)... oblational adjective ... მსხვერპლშეწირვის ხასიათისა. obley noun ეკლ. ისტ. ობლატი, ზიარებისათვის განკუთვნილი სეფისკვერი. obligate II adjective ... (˂და˃ავალდებულებს); რისამე (გაკეთების) დაკისრება /... obligated adjective ... თავს მოვალედ თვლის (გააკეთოს რაიმე). obligation noun ... / obligations ვალდებულებების აღება / კისრება; to lay... obligatory adjective ... [სავალდებულოდ ხდის]; 2. (ხშ. obligatory... oblige verb ... ვალდებულების დაკისრება; რისამე გაკეთების... obligee noun იურ. პირი, რომლის მიმართაც ნაკისრია... obliging adjective ... ძალზე სასიამოვნო / გულისხმიერი ქალია. obligingly adverb კეთილგანწყობილად, დახმარების გაწევის მზადყოფნით...
‹‹ ‹ ... 1256 1257 1258 1259 1260 ... › ››