|
|
|
|
obi²
noun
იაპონ. ობი (ფართო ხასხასა სარტყელი).
obit
noun
1. ეკლ. ისტ. სულის მოსახსენებელი ღვთისმსახურება /...
obiter
adverb
უპირატ. იურ. სხვათა შორის, გაკვრით; შემთხვევით;
◇...
obitual I
იშვ. = obituary I 2.
obitual II
adjective
იშვ. გარდაცვალების დღის ჩასაწერი; სულის მოსახსენებელი.
obituarist
noun
ნეკროლოგის ავტორი.
obituary I
noun
1. შეტყობინება / განცხადება ვისიმე გარდაცვალების...
obituary II
adjective
გარდაცვალებასთან დაკავშირებული; ნეკროლოგიური; obituary...
object I
noun
1. საგანი; ნივთი; distant object შორეული / შორს...
object II
verb
1. ʘ არ მოსწონს, არ უყვარს, სძულს; I object very much...
object-ball
noun
სამიზნე ბურთულა (ბილიარდი და მისთ.).
object-finder
noun
ფოტ. ხედის მაძიებელი.
object-glass
noun
ოპტ. ობიექტივი.
objectification
noun
ობიექტური / გრძნობადი ფორმით გამოხატვა; ობიექტივაცია.
objectify
verb
ობიექტური / გრძნობადი ფორმით გამოხატვა (გამოხატავს);...
objection
noun
1. რაიმესადმი ცუდი / უარყოფითი განწყობილება...
objectionable
adjective
1. 1) არასასიამოვნო; ამაზრზენი; objectionable smell...
objectivate
= objectify.
objectivation
= objectification.
objective I
noun
1. მიზანი, ამოცანა; I don't see his objective არ...
objective II
adjective
1. ობიექტური, ნამდვილი, რეალური; ფაქტებზე დაფუძნებული;...
objectively
adverb
1. ობიექტურად, ნამდვილად, რეალურად;
2...
objectiveness
noun
ობიექტურობა.
objective table
noun
სასაგნო მაგიდა (მიკროსკოპისა).
objective zone
noun
სამხ. 1) ცეცხლდაშენის სექტორი;
2) სამიზნე ობიექტების...
objectivism
noun
1. ფილოს. 1) ობიექტური რეალობის არსებობის აღიარება;
2)...
objectivist
noun
1. ვინც ობიექტური რეალობის არსებობას აღიარებს;
2...
objectivity
noun
1. ობიექტურობა;
2. ობიექტური რეალობა / სინამდვილე.
objectivize
verb
ობიექტივაციის მოხდენა (˂მო˃ახდენს), ობიექტივირება.
objectization
= objectification.
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|
უკანასკნელი დამატებები
