|
|
|
|
improviser
= improvisator.
imprudence
noun
1) არაკეთილგონიერება, უგუნურება; გაუფრთხილებლობა...
imprudent
adjective
არაკეთილგონიერი, უგუნური; არაკეთილგონივრული;...
impuberal
adjective
იშვ. სქესობრივად მოუმწიფებელი.
impuberty
noun
სქესობრივი მოუმწიფებლობა.
impudence
noun
1) თავხედობა, უტიფრობა; ურცხვობა; a man of amazing /...
impudent
adjective
თავხედი, უტიფარი; თავხედური; ურცხვი; impudent charge...
impudicity
noun
წიგნ. უსირცხვილობა, ურცხვობა; უზნეობა.
impugn
verb
წიგნ. რაიმეში ეჭვის შეტანა (შეიტანს), რისამე სადავოდ...
impugnable
adjective
იშვ. სადავო; უარყოფა რომ შეიძლება.
impugnment
noun
წიგნ. ეჭვის შეტანა, სადავოდ გახდა; უარყოფა.
impuissance
noun
უძლურება; სისუსტე; უუნარობა.
impuissant
adjective
უძლური; სუსტი; უუნარო.
impulse I
noun
1. 1) ბიძგი, დარტყმა; the impulse of a wave ტალღის...
impulse II
verb
იშვ. ბიძგის ან სტიმულის მიცემა (მისცემს); სამოქმედოდ...
impulsion
noun
1. დარტყმა, ბიძგი;
2. იმპულსი, სტიმული...
impulsive
adjective
1. იმპულსური; უეცარი იმპულსების ზემოქმედებას ადვილად...
impulsively
adverb
იმპულსურად.
impunctual
adjective
არაპუნქტუალური; არაზუსტი; დაგვიანებული.
impunity
noun
1. დაუსჯელობა; with impunity ა) დაუსჯელად; to insult...
impure
adjective
1. უსუფთაო, ბინძური; ჭუჭყიანი; impure air უსუფთაო /...
impurity
noun
1. 1) უსუფთაობა, სიბინძურე, ჭუჭყი; impurity of air [of...
imputable
adjective
1. ვინმეს / რაიმეს რომ შეიძლება მიეწეროს; რითიმე რომ...
imputation
noun
(of) რაიმეში დადანაშაულება, რისამე მიწერა; ბრალდება;...
imputative
adjective
ვინმეს ბრალად რომ ედება; ვინმეს / რაიმეს რომ მიეწერება.
impute
verb
რაიმეში დადანაშაულება (˂და˃ადანაშაულებს), რისამე...
in.
აბრევ. = inch [იხ. inch¹ I 1 1)].
-in
რთული სიტყვის კომპონენტი, რომელსაც აქვს მნიშვნელობა:...
in-¹
prefix
(აგრ. il-, im-, ir-) გამოიყოფა მეტყველების სხვადასხვა...
in-²
prefix
(აგრ. il-, im-, ir-) გამოიყოფა მეტყველების სხვადასხვა...
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|
უკანასკნელი დამატებები
