|
|
|
improbity
noun
უპატიოსნობა, უნამუსობა.
improgressive
adjective
1) არაპროგრესული;
2) პროგრესს რომ არ განიცდის.
impromptu I
noun
1) ექსპრომტი, იმპროვიზაცია;
2) მუს. ექსპრომტი.
impromptu II
adjective
იმპროვიზებული; impromptu speech [poems] იმპროვიზებული...
impromptu III
adverb
მოუმზადებლად, ექსპრომტად, იმპროვიზებულად; to speak...
improper
adjective
1. შეუფერებელი, უადგილო; უვარგისი; improper food ცუდი...
improper fraction
noun
მათ. არაწესიერი წილადი.
improperly
adverb
1. შეუფერებლად, უადგილოდ; უვარგისად;
2. არასწორად;...
impropriate
verb
1. საეკლესიო მიწების ან ქონების საერო პირთათვის...
impropriation
noun
1. საეკლესიო მიწების ან ქონების საერო პირთათვის...
impropriety
noun
1. შეუფერებლობა, უადგილობა; უვარგისობა; the...
improvable
adjective
1. გაუმჯობესება / სრულყოფა რომ შეიძლება;
2. ს.-მ...
improve
verb
1. გაუმჯობესება (˂გა˃აუმჯობესებს; ˂გა˃უმჯობესდება)...
improved
adjective
გაუმჯობესებული, სრულყოფილი; improved model სრულყოფილი...
improvement
noun
1. ხშ. pl გაუმჯობესება, სრულყოფა; signs of improvement...
improver
noun
1. იხ. improve + -er² I 1 და 2;
2. სტაჟიორი;...
improvidence
noun
1. წინდაუხედაობა, არაშორსმჭვრეტელობა;
2...
improvident
adjective
1. წინდაუხედავი, არაშორსმჭვრეტელი; არაშორსმჭვრეტელური;...
improvidentially
მოძვ. = improvidently.
improvidently
adverb
1. წინდაუხედავად, არაშორსმჭვრეტელურად;
2...
improving
noun
გაუმჯობესება და ა.შ. [იხ. improve]; the machine needs...
improvisate
= improvise.
improvisation
noun
1. იმპროვიზაცია (მუსიკალური ნაწარმოებისა, გამოსვლისა...
improvisator
noun
იმპროვიზატორი.
improvisatore
noun
(pl -ori, -ores [-ɔ:rɪz]) იტ. იმპროვიზატორი.
improvisatori
improvisatore-ს pl.
improvisatorial
adjective
იმპროვიზატორისა, იმპროვიზატორული; improvisatorial gift...
improvisatory
= improvisatorial.
improvise
verb
1. იმპროვიზაციით დაწერა (დაწერს) / შესრულება...
improvised
adjective
იმპროვიზებული; სახელდახელო; დროებითი; improvised...
|
|
|
|
|
|
|
|
|