|
|
|
|
habitually
adverb
ჩვეულებისამებრ; ჩვეულებრივ.
habitualness
noun
წიგნ. ჩვეულის / ჩვეულებრივის თვისება, ჩვეულებრიობა.
habituate
verb
1. (to) 1) რაიმეს მიჩვევა (˂მი˃აჩვევს) / შეჩვევა;...
habituation
noun
1. წიგნ. ვისიმე რაიმეს მიჩვევა / შეჩვევა; ვინმესთვის...
habitude
noun
1. ჩვეული მდგომარეობა; თვისება, მიდრეკილება;
2...
habitué
noun
ფრანგ. ხშირი სტუმარი; an habituù of the opera ოპერის...
habitus
= habit¹ 2 2) და 3).
hacendado აგრ. haciendado
noun
ესპ. ასიენდის მფლობელი [იხ. hacienda 1].
hache
noun
არქეოლ. ქვის ცული.
hachure
noun
ფრანგ.
1. ჩვეულ. pl ადგილის პროფილების აღმნიშვნელი...
hacienda
noun
ესპ.
1. 1) ასიენდა, პლანტაცია ან ფერმა...
hack¹ I
noun
1. სპეც. 1) თოხი; წერაქვი; ცული;
2) სამჭედლო ღოჯი;...
hack¹ II
verb
1. 1) ˂გა˃ჩეხა (˂გა˃ჩეხს), გაპობა; to hack smth. to...
hack² I
noun
1. მონად. 1) ფიცარი, რომელზედაც შავარდენს საკვებს...
hack² II
verb
1. მონად. წვრთნის დაწყების წინ ახალგაზრდა...
hack³ I
noun
1. 1) მუშა ცხენი; საჯდომი ნარევსისხლიანი ცხენი (დოღის...
hack³ II
adjective
1. დაქირავებული, საქირაო; hack writer [critic...
hack³ III
verb
1. გაქირავება (˂გა˃აქირავებს), ქირით გაცემა;
2. 1)...
hackamore
noun
ამერ. ავშარა, ულაგმო აღვირი.
hackberry
noun
1. ბოტ. აკაკი (Celtis gen.);
2. 1) აკაკის...
hackbut
noun
სამხ. ისტ. არკებუზი (ლულიდან დასატენი პატრუქიანი თოფი).
hackbutter
noun
სამხ. ისტ. არკებუზით შეიარაღებული ჯარისკაცი.
hackee
noun
ზოოლ. ბურუნდუკი (Tamias gen.).
hacker
noun
კომპ. ჰაკერი (პირი, რომელიც უნებართვოდ აღწევს სხვის...
hackery
noun
ინდ. ერთგვარი ურემი, რომელშიაც ხარებს აბამენ.
hackie აგრ. hacky
noun
ამერ. საუბ. ტაქსის მძღოლი, ტაქსისტი.
hacking I
noun
1. ტექ. ჭდევანა;
2. სპორტ. = hack¹ I 4 2);
3...
hacking II
adjective
: hacking cough ხშირი, მშრალი ხველა.
hacking-coat ან hacking-jacket
noun
ერთგვარი საცხენოსნო ქურთუკი.
hackle¹ I
noun
1. 1) გრძელი, მბზინავი ბუმბული მამლის და ზოგიერთი სხვა...
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|
უკანასკნელი დამატებები
