|
|
|
epiglottis
noun
ანატ. ხორხსარქველი.
epigone
noun
ეპიგონი.
epigonous
adjective
ეპიგონური.
epigram
noun
1. ეპიგრამა;
2. ლაკონიური / სხარტი /...
epigrammatic აგრ. epigrammatical
adjective
1) ეპიგრამისა, ეპიგრამული; epigrammatic terseness...
epigrammatically
adverb
1) ეპიგრამულად, ეპიგრამის სახით;
2) ეპიგრამის სტილით...
epigrammatism
noun
ეპიგრამული, სხარტი, ლაკონიური სტილი.
epigrammatist
noun
ეპიგრამების ავტორი.
epigrammatize
verb
1. ეპიგრამების თხზვა (თხზავს);
2. აზრის სხარტად და...
epigraph I
noun
1. ეპიგრაფი;
2. წარწერა (შენობაზე, საფლავის ქვაზე...
epigraph II
verb
ეპიგრაფის წამძღვარება (წაუმძღვარებს).
epigraphic აგრ. epigraphical
adjective
ეპიგრაფიკისა; ეპიგრაფიკული.
epigraphist
noun
ეპიგრაფისტი, ეპიგრაფიკის სპეციალისტი.
epigraphy
noun
ეპიგრაფიკა.
epilate
verb
მედ. ეპილაციის გაკეთება (˂გა˃აკეთებს), თმის მოცილება /...
epilation
noun
მედ. ეპილაცია, თმის მოცილება / მოშორება.
epilator
noun
დეპილატორი, თმის მოსაცილებელი / მოსაშორებელი საშუალება.
epilepsy
noun
მედ. ეპილეფსია.
epileptic I
noun
ეპილეფსიით დაავადებული ადამიანი, ეპილეპტიკოსი.
epileptic II
adjective
მედ. ეპილეფსიური; epileptic attack / fit, seizure /...
epileptical
adjective
1) = epileptic II;
2) სპორადული, არარეგულარული;...
epileptiform
adjective
მედ. ეპილეფსიისმაგვარი, ეპილეფსიის მსგავსი.
epileptoid
adjective
მედ. ეპილეფსიის მსგავსი.
epilogize
verb
1. წიგნ. ʘ ეპილოგს წარმოადგენს;
2. 1) ეპილოგის...
epilogue
noun
1) ეპილოგი, დასკვნითი ნაწილი;
2) გადატ. დასასრული...
epimyth
noun
ლიტ. იგავის აზრი, მორალი.
epinastic
adjective
ბოტ. გამრუდებული (ითქმის მცენარის შესახებ).
epinasty
noun
ბოტ. ეპინასტია.
epinician
adjective
წიგნ. საზეიმო, გამარჯვების სადიდებელი (ითქმის სიმღერის...
epinicion
noun
ისტ. 1) გამარჯვებულისადმი მიძღვნილი ოდა;
2)...
|
|
|
|
|
|
|
|
|