|
|
|
|
edictal
adjective
1. ედიქტისა, ედიქტთან დაკავშირებული;
2. დეკრეტით...
edification
noun
1. 1) ჭკუის დარიგება, ჭკუის სწავლება (აგრ. ირონ.);
2)...
edificative
მოძვ. = edificatory.
edificatory
adjective
დამრიგებლობითი, დამრიგებლური.
edifice
noun
1) დიდებული შენობა, ნაგებობა;
2) აზრთა და ა.შ. მწყობრი...
edificial
adjective
წიგნ. შენობებისა, ნაგებობებისა.
edifier
noun
იშვ. ვინც ჭკუას არიგებს, ჭკუის დამრიგებელი.
edify
verb
1. 1) ხშ. ირონ. ჭკუის დარიგება (˂და˃არიგებს), ჭკუის...
edifying
adjective
უპირატ. ირონ. ჭკუის დამრიგებლური, ჭკუის სასწავლებელი.
edile
noun
ძვ. რომ. ისტ. ედილი.
edit I
noun
საუბ.
1. სარედაქციო სტატია;
2. რედაქცია...
edit II
verb
1. რედაქციის გაკეთება (˂გა˃აკეთებს), რედაქტირება...
editing
noun
1) რედაქტირება;
2) მონტაჟი (ფილმისა).
editing unit
noun
შემმოწმებელი ინსტანცია.
edition
noun
1. გამოცემა; library edition საბიბლიოთეკო გამოცემა;...
édition de luxe
noun
ფრანგ. მდიდრული / სასაჩუქრო გამოცემა, გამოცემა "დე...
editio princeps
noun
ლათ. პირველი გამოცემა.
editor
noun
1. რედაქტორი; editor in chief მთავარი რედაქტორი;
2...
editorial I
noun
გაზეთის მოწინავე ან სარედაქციო სტატია.
editorial II
adjective
რედაქტორისა, სარედაქციო; editorial board / staff /...
editorialist
noun
გაზეთის მოწინავე სტატიების ავტორი.
editorialize
verb
ამერ.
1. გაზეთში მოვლენათა ტენდენციურად გაშუქება...
editor in chief
noun
(pl editors [ʹedɪtəz]) მთავარი რედაქტორი.
editorship
noun
1. რედაქცია; რედაქტირება; under the editorship (of)...
editress
noun
იშვ. რედაქტორი (ქალი).
Edomite
noun
ისტ. ბიბლ. ედომელი, ედომის / იდუმეის მკვიდრი.
educability
noun
იშვ. ვინმესთვის განათლების მიცემის შესაძლებლობა;...
educable
adjective
განათლება / განათლების მიცემა რომ შეიძლება; განათლების...
educate
verb
1. აღზრდა (აღზრდის); განათლების მიცემა;
2...
educated
adjective
1. განათლებული; გონებრივად და ა.შ. განვითარებული;...
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|
უკანასკნელი დამატებები
