|
|
|
|
dissimilation
noun
1. განსხვავება, დაშორება, მსგავსების დაკარგვა;
2...
dissimilitude
noun
განსხვავება, სხვაობა; მსგავსების არარსებობა.
dissimulate
verb
1) მალვა (მალავს), დაფარვა; to dissimulate one's...
dissimulation
noun
1) მალვა, დაფარვა;
2) მოძვ. პირფერობა, თვალთმაქცობა...
dissipate
verb
1. 1) გაფანტვა (გაფანტავს); გარეკვა; to dissipate...
dissipated
adjective
1. გაფანტული, მიმოფანტული;
2. გაფლანგული...
dissipater
noun
1. იხ. dissipate + -er² I 1 და 2;
2. მფლანგველი;...
dissipation
noun
1. გაფანტვა, გარეკვა; გაქრობა, გაუჩინარება;...
dissipative
adjective
სპეც. განმბნევი, განბნევის გამომწვევი.
dissociable
adjective
1. წიგნ. ხალხთან ურთიერთობას რომ ერიდება /...
dissocial
adjective
არამეგობრული, არაკეთილგანწყობილი.
dissocialize
verb
ხალხთან ურთიერთობის სურვილის დაკარგვინება...
dissociate I
adjective
იშვ. გამოყოფილი, განცალკევებული, გათიშული.
dissociate II
verb
1. გა(მო)ყოფა (გა˂მო˃ყოფს; გამოეყოფა), განცალკევება...
dissociated
adjective
ფსიქოლ. გაორებული; dissociated personality პიროვნების...
dissociation
noun
1. 1) გა(მო)ყოფა, განცალკევება, გათიშვა;
2)...
dissolubility
noun
სპეც. 1) დაშლადობა;
2) ხსნადობა.
dissoluble
adjective
1. სპეც. 1) დაშლადი;
2) დაშლის უნარის მქონე;
2. 1)...
dissolute
adjective
1. უწესო, თავაშვებული; გარყვნილი; dissolute life უწესო...
dissolutely
adverb
უწესოდ, თავაშვებულად; გარყვნილად.
dissoluteness
noun
უწესობა, თავაშვებულობა; გარყვნილება.
dissolution
noun
1. 1) გახსნა (ნივთიერებისა გამხსნელში);
2)...
dissolvable
adjective
1. 1) ხსნადი;
2) შემადგენელ ნაწილებად დაშლადი;
2...
dissolve I
noun
კინ. წაფენა, ერთი გამოსახულების თანდათანობით მეორე...
dissolve II
verb
1. 1) გახსნა (˂გა˃ხსნის; ˂გა˃იხსნება); to dissolve...
dissolvent I
noun
ქიმ. გამხსნელი (ნივთიერება).
dissolvent II
adjective
გამხსნელი.
dissolving
adjective
1) გამხსნელი, რომ ხსნის; dissolving agent ქიმ...
dissonance
noun
1. მუს. დისონანსი;
2. უთანხმოება; შეუსაბამობა...
dissonant
adjective
1. მუს. დისონანსური; შეუწყობელი;
2. შეუსაბამო...
|
|
 |
|
 |
|
| |
|
|
უკანასკნელი დამატებები
